سارال خبر

یادداشت/

ناکارآمدی دولتمردان علت افزایش دستفروشان در شهرهای کردستان

ما را باواژه ها فریب ندهید چرا که از حرف تا عمل راه دشوار و درازی در پیش است شما سعی کنید با کردار و عمل به مردم اثبات کنید که خادم هستید نه خان!

سارال خبر-دولت یازدهم با شعار تدبیر و امید سرکار آمد و قرار شد در مدتی 100 روزه بسیاری کارخانه راه اندازی کرده و بیکاری و را ریشه کن و رفاه اجتماعی را در حد مطلوبی بازسازی کند در همین راستا در پی موفقیت برجام و برداشته شدن تحریم ها کارخانجات و واحدهای تولیدی به مثابه سایر نقاط کشور در کردستان راه اندازی شد و همه سرکار رفتند! و بسیاری از کارخانجات به دلیل تولید بالا و اشباع بازار بخشی از تولیدات خود را به دستفروشان واگذار کردند تا بیکاری و دربه دری آنها را نیز چاره ساز باشند.

البته پاراگراف بالا را به عنوان مطلبی واقعی جدی نگیرید چون دستفروشان داستان ما نه تنها سرپناه و مامن حسابی نداشته بلکه با فروختن یک فازمتر و یا یک بسته تیغ اصلاح صورت می خواهند یک خانواده شش نفره با اجاره بها سرسام آور مسکن  و محصل و دانشجو و پرداخت قبض های آب و برق و گاز و تلفن و ... که دولتمردان محترم تدبیر و امید به بهانه های واهی ال نینو و لانینو و تحریم و هزار جور بهانه دیگر هرماه افزایش می دهند پرداخت کرده و نالان از روزگار روز را با عالمی نیاز و آروزو به شب می رسانند و پایتخت نشین ها نیز از برجام های سیاسی دم می زنند.

دستفروش شهر ما رفاه و آسایش می خواهد و واژه های سیاسی دردی از آنان دوا نمی کند و از نماینده شهرشان نیز نمی خواهند که با دادن صدقه و هزینه دکتر و بیمارستان به یکی از آنها کمک کند و در دور دوم انتخابات نیز او را مدیون کند که به او رای دهد و برایش تبلیغ کند.

 دستفروش شهر ما می گوید جناب نماینده من گدا نبوده و تنها هم به فکر خودم نیستم و انتظار دارم که جنابعالی به جای دور زدن در شهر و روستاهای حوزه انتخابیه در مجلس باشی و در این مدت که بودجه سال 95 را تصویب می کنند برای استان و شهرستانم از دولت بودجه بگیر برای جاده های مرگبارمان، برای تولید و صنعت عقب افتاده استانمان، برای جوانان بیکارمان پس مهم نیست دور بعد شما باشی یا نه فقط عملکرد مثبتت می تواند به من بفهماند که آدم به درد بخوری هستی یانه.

ما را باواژه ها فریب ندهید چرا که از حرف تا عمل راه دشوار و درازی در پیش است شما سعی کنید با کردار و عمل به مردم اثبات کنید که خادم هستید نه خان!

شما اصلاح طلب باشید و یا اصولگرا برای بیکار و دردمند شهرم دردی دوا نمی کنی پس بهتر است مردم همراهت باشند نه جریان سیاسی چون حمایت آنها بدون مردم ریالی نمی ارزد.

این چند خط در بالا فقط اشاره ای کوچک بود از ناگفته هایی از زبان عده ای از افراد جامعه در شهرستان ما که امروز به خاطر فقر و تنگدستی رو به هر کاری آورده تا زندگی خود و خانواده اش را تامین کند و در این میان در تعطیلات نوروز امسال بر تعداد دستفروشان افزوده شد که خود زنگ خطری از وضعیت نابسامان اقتصادی خانواده ها به دلیل بیکاری و سطح درآمد پایین به صدا درآورده است.

و البته ناگفته نماند که مردم عادی نیز توان خرید از مغازه ها را نداشته و بیشتر خریدهای خود را از همین دستفروشان انجام می دادند.

دستفروشی همواره یکی از دغدغه های اساسی مسئولان شهری و شهروندان بوده و در این کش و قوس اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آنچه که در واقعیت جریان دارد و توازن اجتماعی، فرهنگی شهر را بهم ریخته و به عنوان یک شاخص نامطلوب شهری بچشم می آید.

دستفروشان جمعیتی هستند که در شکاف طبقاتی جامعه به دلیل نیاز به کار و نبود منبع درآمد ثابت و پایدار دچار رانش طبقاتی شده اند.

آری عواملی که باعث میشوند تا در بسیاری از موارد نگاه نامناسب جامعه را به جان بخرند تا برای گذران زندگی دچار بحران نشوند.

مسئولین بزرگوار به یاد داشته باشید دستفروشی معضل جامعه نیست بلکه نیازی است که  جامعه و مدیریت شهری در برخورد با این نیاز سرگردان بوده و هنوز تکلیفش را مشخص نکرده است است.

رشد چشمگیر این پدیده طی سال‌های اخیر که با بحران اقتصادی اخیر نیز همراه بوده به‌عنوان یک پدیده خاص مورد توجه قرارگرفته است.

در شرایطی که اقتصاد کشور توانایی ایجاد شغل به میزان تقاضا را ندارد، همین پدیده دستفروشی بسیاری از جوانان این کشور را هرچند غیرپایدار شاغل کرده است. اما در این میان برخی از مردم این دستفروشان را مخل آسایش خود می‌دانند و از سوی دیگر برخی از مغازه‌داران آنها را مانع کسب و کار تلقی می‌کنند.

فقدان «درآمد ناشی از سرمایه‌گذاری» در خانوارهای آسیب‌پذیر و در نتیجه وابستگی کامل این خانوارها به «درآمد ناشی از اشتغال» است. بنابراین هر نوسانی در بازار اشتغال، به سرعت به تلاطم شدید در وضع معیشت خانوارهای آسیب‌پذیر منجر می‌شود.

درحال حاضر، برخی از سیاست‌های ما در قبال هموطنان زحمتکش دستفروش، به سمت برخوردهای «غیرواقع‌بینانه» منحرف شده است.

باید از خود بپرسیم که اگر فردی به لحاظ سرمایه مالی و سرمایه انسانی (شامل سطح آموزش و امثالهم) نمی‌تواند منبع معیشت مشروع دیگری جز دستفروشی داشته باشد، آیا «امکان‌پذیر» است دستفروشی را برای او ممنوع کنیم؟ و با فرض امکان‌پذیر بودن، آیا چنین کاری اخلاقا صحیح است؟

درواقع وقتی که زمینه مناسب برای ایجاد حداقلی از استانداردهای معیشتی برای گروه‌های آسیب‌پذیر را نداریم، بسیار غیرمنصفانه است که راه‌های مشروع آنها برای کسب درآمد را مسدود کنیم.

از نظر شهر و شهرداری و شهروندان مرفه دستفروشی معضل است و باید با آن برخورد کرد باید به این مهندسین بزرگوار متذکر شد که وقتی همه امکانات فراهم بود و شخص با اختیار به این پدیده ها روی آورد باید گله مند بود که سیمای شهر به هم ریخته است و منظره شهر قشنگ نیست دوست عزیز وقتی شکم گرسنه باشد و اجاره بهای چند ماه پرداخت نشده و کودک برای شیرخشک گریه کند و فرزند دانشجو چشم انتظار پدر دستفروشش است تا پول تو جیبی مسیر دانشگاه را به او بدهد و یک مریض هم در خانه باشد دیگر جنابعالی حرف از زشتی سیمای شهر نمی زنید و به این فکر میکنی چرا این وضعیت پیش آمده است این چنین است که باید گفت کم کاری مسئولین مربوطه در قبال رفاه مردم زشت است.

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی