سارال خبر

یادداشت/

سردرگمی واژه های تعامل و تقابل در بین نمایندگان مجلس و دولت در کردستان

بر خلاف تصور عموم که نمایندگان و دولت باید در کنار هم و با هم در راستای حل مشکلات مردم گام برداشته، استان کُردستان به عرصه تقابل این 2 رکن اساسی در کشور تبدیل شده است.

به گزارش سارال خبر به نقل از نوای آبیدر، مهمترین و برجسته‌ترین وظیفه نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی نظارت بر اجرای صحیح قانون و دفاع از حقوق مردم است که در قانون اساسی صراحتاً به آن اشاره شده است، تا جایی که نمایندگان در امور نظارتی و بر اساس اصل 89 قانون اساسی، می‌توانند در صورت کم‌کاری وزرا و حتی شخص رییس جمهور آنها را استیضاح کنند.

در مقابل دولت نیز که هر چهار سال یکبار و به انتخاب مردم بر سر کار می آیند، باید در کنار نمایندگان مجلس به عنوان مدافع حقوق مردم و همدل و همزبان با آنها حرکت کرده و در راستای پیشبرد اهداف کلان کشور و همچنین توجه مساوی به استان‌ها و شهرهای کشور گام بردارند.

یقیناً نمایندگان مجلس و دولت با رای مستقیم مردم بر صنلی‌های بهارستان و پاستور تکیه زده‌اند و باید مردم را ولی‌نعمتان خود دانسته و در برابر مشکلات آنان پاسخگو باشند.

با نگاهی به کارنامه عملکرد دو قوه مجریه و مقننه در استان کُردستان در سال‌های اخیر، به این نکته باید واقف شد که آنچنان که کُردستانی‌ها شایسته خدمت صادقانه دولت و نمایندگان بوده‌اند، متاسفانه حرکتی صورت نگرفته است.

در کنار این بی‌توجهی‌ها از سوی دولت و نماینگان، رابطه میان قوه‌ای – نمایندگان و دولت در کُردستان – آنچنان که باید مثبت و مثمر ثمر نبوده است.

در کلام شاید نمایندگان در جلسات، همایش‌ها و برنامه‌های اجرایی دولت در کُردستان شرکت داشته باشند اما در عمل این تعامل گاهاً به عرصه تقابل نیز کشیده است.

عرصه این تقابل به جایی رسیده است که نمایندگان در انتصابات دولتی دخالت کرده و و به جای کلی نگری و اهتمام برای اخذ اعتبارات ملی بیشتری برای استان، چانه زنی خود را به مدیران و مسئولان استانی خلاصه کرده و بر تصاحب پست مدیریتی اقوام و دوستان نزدیک خویش معطوف داشته اند.

بعضی از عزیزان فراموش کرده اند که تحمیل مدیر برای دولت خیانت آشکار به آرایی است که مردم با آرای خویش به آنها قدرت بخشیده اند.

در مقابل نیز دولتی‌ها چه در دولت احمدی نژاد و چه در دولت تدبیر و امید "حسن روحانی" کشمکش‌های فراوانی در مجلس با نمایندگان بر سر عملکرد نه چندان رضایت بخش دولت داشته‌اند.

در کُردستان نیز عملکرد دولت با توجه به وعده‌های روحانی در سفر انتخاباتی خود در سال 92 محقق نشده است و عرصه تعامل آنها با نمایندگان مردم بیشتر تقابلی و رقابتی بوده و به جای حل و فصل مشکلات عدیده استان نظیر بیکاری بالای 30 درصد، اعتیاد، نبود سرمایه‌گذار، نبود کارخانجات صنعتی بزرگ و مادر، کم‌آبی و ریزگردها، به دنبال منافع جناحی و سیاسی خود هستند.

زمانی که به پای درددل نمایندگان کُردستان می نشینیم، صراحتاً از عملکرد دولت یازدهم در کُردستان ناراضی هستند و سفرهای معاونین و وزرا را به استان سیاسی می‌خوانند. به عقیده نمایندگان کُردستان دولت باید در کُردستان تحولی اساسی و عظیم بوجود آورد.

حال در این میان این مردم هستند که باید نظاره‌گر این تقابل‌های سیاسی و جناحی باشند؛ شهروندانی که در انتخابات با هزاران امید و آرزو و عشق به نظام و انقلاب به نمایندگان و دولت‌ها رای داده‌اند تا مشکلات آنان حل شود اما گویا قضیه برعکس شده است و مشکلات آنان با این تقابل‌ها دوچندان گشته است.

مردم کُردستان با درک بالا و فهم و شعور سیاسی خود در انتخابات پیش روی مجلس، یقیناً به افرادی رای خواهند داد که مشکلات آنان را درک کرده، از شعار دوری کنند، دارای فهم و درک بالای سیاسی و اجتماعی باشند و عرصه تعامل و دوستی با دولت را در کُردستان در راستای حل مشکلات این استان فراهم کنند.

همچنین مردم به عنوان صاحبان اصلی نظام، انقلاب و دولت این درخواست را از رییس جمهور دارند تا مدیرانی که در کُردستان به هر نحو عرصه را برای خویش و جناحی خاص فراهم کرده‌اند عزل و برکنار کنند و به جای آنها مدیرانی دلسوز، انقلابی و مردمی را بر منصب صندلی‎های مدیریتی در کُردستان بنشانند.

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی