سارال خبر

سوء تفاهم و شناخت مردم درباره سالمندان

سالمندان امروز جوانان دیروز اند، پس بهتر است اندکی به فردای خویش بیاندیشیم و سالمندان، این اندیشه های سرشار و خاموش را تکریم نماییم چرا که تکریم بزرگان مایه برکت زندگی و شادکامی نسل آینده است...

سارال خبر: بر خلاف عقیده عمومی مردم اغلب سالمندان خیلی خوب و زود تغییرات زندگی را از جوانی و میانسالی به پیری می پذیرند و به سهولت قبول می کنند که دوره جوانی آنها گذشته است و اکنون باید روش زندگی نوینی را بپذیرند، ولی به اقتضای سن و زمان نباید به کلی حرکت و جنبش و ورزش و خوشی و شادکامی جوانی و میانسالی را ترک کنند و گوشه گیری و دوری از اجتماع و فرار از معاشرت با دوستن و خویشاوندان را اختیار کنند. باید بدانیم پیری و پیرشدگی مسئله دشواری نیست بلکه در واقع ورود به آخرین مرحله در دوران عمر و زندگی است.

پیری پس از جوانی یک عالم دیگر نیست پیری هم مانند مراحل گذشته زندگی به سهم خود هم لذت و هم رنج و الم دارد، هم حسن زیادی را شامل است و هم سختی و ناتوانی دارد اما در بسیاری از جوامع انسانی مردم افراد سالخورده و پیر را به چشم بیچاره، ناتوان، تنها، بی فایده و بیکار نگاه می‌کنند پس با تغییر دادن بینش و نگرشمان نسبت به این قشر باتجربه و دلسوز جامعه و بازگرداندن آنان به کانون گرم خانواده، می‌توان فردایی بهتر و زندگی پربارتر و شادی داشته باشیم.

سالمندان امروز جوانان دیروز اند، پس بهتر است اندکی به فردای خویش بیاندیشیم و سالمندان، این اندیشه های سرشار و خاموش را تکریم نماییم چرا که تکریم بزرگان مایه برکت  زندگی و شادکامی نسل آینده  است...

 سالمندان و مشکلات آنها

همه ی ما سالمندان تنهایی را می‌شناسیم که اوقات خویش را در بوستان یا کنار پنجره می‌گذرانند یا افرادی که در سراهای سالمندان در حسرت نگاههای آشنا، به بازبینی برگهای خاطرات می‌پردازند. روزها را در کنار افرادی می‌گذرانند که علاقه ای بدانان ندارند و وابستگی شان به جز رابطه‌ی کاری، چیز دیگری نیست.

آنان همدم و همصحبتی ندارند و چنان چه کسی با ایشان سخن بگوید، حرفی مختصر و از روی رفع تکلیف است. پاره ای از سالمندان که در خانه‌ی فرزندان و نوه‌هایشان روزگار می‌گذرانند هم وضع بهتری ندارند. حتی گاه فرزندان یا نوه‌هایشان اینان را با خشونتهای کلامی و جسمی می‌آزارند و این گونه دل‌آزاریها به عزلت‌گزینی آنها دامن می‌زند حقیقت مطلب این است که سالمندان نیازها و مشکلات فراوانی دارند و برخی از این نیازها با توجه به جوامع متفاوت است که مثلا مشکلات درمانی، مشکلات ایاب و ذهاب و مشکلات اقتصادی در همه جای دنیا بین سالمندان مشترک است البته با ضعف و شدت؛ بهرحال مهمترین مشکلات سالمندان ما در وهله اول مشکلات درمانی و بیمه‌ای است و در مرحله بعد مشکلات اقتصادی و کاهش سطح درآمد، مشکلات رفت و آمد و فقدان سرویسهای حمل و نقل مناسب سازی شده، نبود اماکن تفریحی و ورزشی ویژه سالمندان جهت گذران اوقات فراغت، مشارکت بسیار ضعیف سالمندان در فعالیتهای اجتماعی و حضور کمرنگ آنان در جامعه، انزوا و خانه‌نشینی سالمندان، نبود تغدیه و مواد غذایی و بهداشتی مناسب و بسیاری از مشکلات دیگر که به طور خلاصه می توان گفت آنچه زمینه این مشکلات و نیازها را به وجود آورده است، تبعیض سنی یا آیژیسم است که خواسته یا ناخواسته موجب تمامی این مشکلات شده است.

از بین موضوعات گوناگون درمیان سالمندان ، احساس تنهایی و عزلت اجتماعی، حقیقتی است که اینک مورد عنایت بسیاری ‌از روانشناسان، مددکاران‌اجتماعی، جامعه‌‌شناسان، پزشکان، پرستاران و بسیاری از صاحبنظران دیگر است.

حس جداماندگی، در زمره‌ی دشواریهای دوران کنونی شمرده می شود و به منزله‌ی نبود رابطه‌ی اجتماعی یا ارتباطِ اجتماعیِ مطلوب توصیف می‌گردد. احساس تنهایی، حالتی ناخواسته و نامطلوب است که به هنگام فقدان روابط مهم روی می‌دهد. جهت رویارویی با احساس تنهایی در پیران، باید از روشهای مشاوره‌ شناختی با فرد، آموزش جامعه به منظور دگرگونی نگرش نسبت به کهولت و نیز دارو درمانی سود جست. سالمندان منبعی از تجربه ها و خاطره های تلخ و شیرین گذشته‌اند که نباید بلااستفاده باقی بمانند.

رویکرد داستان‌گویی و واگویی تجارب و خاطرات تلخ و شیرین گذشته به وسیله‌ی آنان، افزون بر این که نسل کنونی را در جریان رخ دادهای موثق گذشته قرار می‌دهد، موجب دست یابی سالمندان به نقش شایسته‎ی خود در جامعه می‌شود.

نیاز به سخن گفتن و مستمع داشتن، در انسان بسیار شدید است، چرا که قسمت اعظم پشتیبانی‌های روانی انسانی از راه تعاملات گفتاری با سایرین تامین می‌شود. به رغم سودمندی تعاملات کلامی برای سالمندان، ایشان به علت داشتن مشکلاتی در مورد محاوره‌ی کلامی، زوال عقل پیری (آلزایمر)، تاخیر در صحبت و فراموشی، مستعمان خویش را از دست می‌دهند و جامعه با ایشان کمتر به گفت وشنود می پردازد.

شیوه‌ی گفت وشنود در جامعه هم هر روز نسبت به قبل تفاوت می‌کند و با کمال تاسف در حال حاضر آن حرمت و فروتنی که پیشتر درباره ی سالمندان رعایت می شد، دیگر به نظر نمی رسد.

گردآورنده: کیوان اعظمی

(کارشناس ارشد مددکاری اجتماعی)

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی