سارال خبر

گذری بر آداب و رسوم مردم شهرستان دیواندره در ماه رمضان

مردم شهرستان دیواندره اهل سنت و شافعی مذهب می باشند و در ماه رمضان و ایام روزه داری و مناسبت های آن دارای سنت ها و آدابی خاص هستند.

به گزارش خبرنگار سارال خبر، حلول ماه مبارک رمضان در شهرستان دیواندره مانند دیگر  شهرهای کردستان خود دارای آداب و رسومی ویژه است.

مردم این شهرستان اهل سنت و شافعی مذهب می باشند و در ماه رمضان و ایام روزه داری و مناسبت های آن دارای سنت ها و آدابی خاص هستند.

با اعلام آغاز رمضان و روزه امام جماعت روستا به مسجد رفته و دعای آغاز این ماه «مرحبا مرحبا یا شهر رمضان، مرحبا مرحبا یا شهر تسبیح و التهلیل و تلاوت القران مرحبا، مرحبا مرحبا یا شهر الخیر و البرکت و الاحسان مرحبا» تا 15 روز اول از بلندگو آهنگین زمزمه می کند واز شب 15 به بعد مؤذن بجاى «مرحبا» واژه «الوداع» می خواند.

در غروب ها و قبل از اذان مساجد از پیر و جوان پر می شوند و ماموستاها قبل از اذان به موعظه می پردازند و عده ای از جوانان نیز در تدارک خرما و آب برای افطار روزه داران حاضر در مسجد هستند و این کار تا پایان ماه رمضان ادامه دارد و خواندن قرآن و مساجد بسیار پر رونق است.

یکی از آداب ماه رمضان خواندن نماز تراویح است که 11 تا 23 رکعت دارد و بعد از نماز عشاء به جماعت در مساجد اقامه می‌شود و دو رکعتی خوانده می شود و یک رکعت آخر آن «وتر» گفته می شود وپس از تمام شدن نماز ماموستا ادعیه های ماه رمضان را تلاوت کرده و در پایان همگی برای روزه فردا نیت می کنند.

یکی از  کارهایی که در گذشته در این ماه صورت می گرفت و با پیشرفت تکنولوژی به فراموشی سپرده شد  نواختن «تاس» یا طبل توسط یکی از اهالی روستا برای بیدار کردن مردم برای خوردن سحری بود و معمولا شخصی نیز به مسجد رفته و با خواندن ادعیه و مناجات مردم را بیدار می کردند.

سفره افطاری این دیار معمولا بنا بر ذائقه محلی معمولا از شیر و ماست و مواد لبنی بود اما امروزه با تغییر ذائقه و گرانی و تورم نسبتا تغییر یافته است.

در اواخر ماه رمضان که مصادف با شب های قدر می باشد مردم در شبهای فرد یعنی از  21 تا 29 در مساجد جمع شده و با خواندن نماز و قرآن شب زنده داری می کنند.

در خانه ها نیز در شب 27 رمضان خانم ها یک نان محلی به نام «برساق» و یا «کولیره» به عنوان مبارکی شب قدر پخته و در بین همسایه ها پخش می کنند.

در روزهای آخر این ماه مبارک مردم در تدارک عید فطر بر می آیند و منتظر روئیت هلال و اعلام عید می شوند و در شب اعلام رسمی عید خود را برای عید فطر آماده می کنند و معمولا یکی از اهالی شهر یا روستا به مسجد رفته و با خواندن دعای عید حلول ماه شوال را نوید می دهد.

در روزهای پایانی مردم برای پرداخت زکات فطریه اقدام می کنند و معمولا آن را به اشخاص واجد شرایط شرعی می پردازند.

صبح روز عید  اهالی خانه با اذان صبح از خواب بیدار شده و وضو می گیرند و خانم ها نیز مشغول به پخت و پز غذای عید می شوند.

مردم صبح زود  در مساجد حاضر شده و دو رکعت نماز عید را خوانده و پس از ان ماموستا خطبه ای به زبان کردی و یک خطبه به زبان عربی می خواند.

پس از اتمام خطبه های ماموستا وی از حاضرین می خواهد که در این روز کسانی که کدورتی دارند کنار گذاشته و آشتی کنند و همه به اغوش یکدیگر رفته و از هم حلالیت می طلبند.

یکی از سنت های حسنه در این روز رفتن به زیارت اهل قبور می باشد که پس از حلالیت طلبیدن اهالی روستا به صورت جمعی به قبرستان می روند و فاتحه قرائت می نمایند سپس همگی بعد از برگشت از قبرستان به دم در خانه هایی که فوت شدگانی دارند که از عید قبل تا این عید فوت کرده اند می روند و با خواندن فاتحه غم نبودن عزیزانشان در این عید تسلیت می گویند.

پس از مراسم بازدید از خانواده های داغدار همه به خانه رفته و غذای عید را تناول می کنند و در ادامه روز عید همسایه ها و فامیل به دید و بازدید یک دیگر می پردازند.

البته لازم به ذکر است که در بخشی از مناطق دیواندره در گذشته یکی دیگر از آداب و سنت های ویژه منطقه "چیشتی مجیور" بوده است بدین معناست که روزه‌داران در روز عید فطر هر کدام غذاهایی را که برای این روز مبارک تهیه کرده‌اند به مسجد آورده و پس از کنار هم گذاشتن غذاها تمامی آن ها را با هم مخلوط کرده و هر فردی برای تبرک مقداری از غذاهای موجود را به خانه می‌برد.

انتهای پیام/

برچسب ها :

نظرات کاربران :

دیدگاه های ارسالی شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد.
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

نام	*
کد امنیتی